| 1. Theme From "New York, New York" |  | 
    
    | 2. Metal Heart |  | 
    
    | 3. Ramblin' (Wo)Man |  | 
    
    | 4. Song To Bobby |  | 
    
    | 5. Aretha, Sing One For Me |  | 
    
    | 6. Lost Someone |  | 
    
    | 7. I Believe In You |  | 
    
    | 8. Fortunate Son |  | 
    
    | 9. Silver Stallion |  | 
    
    | 10. Dark End Of The Street |  | 
    
    | 11. Don't Explain |  | 
    
    | 12. Woman Left Lonely |  | 
    
    
  
            
           
          
          
          
            
      To już drugi w karierze Chan Marshall (występującej pod pseudonimem Cat 
      Power) album z coverami. Pierwszy, "The Covers Record" ukazał się w 2000 
      roku i chyba najbardziej zaskoczył niezwykłą interpretacją 
      "Satisfaction". Ten, zatytułowany "Jukebox", to już jednak całkiem inna 
      historia. To już jest coś, co zasługuje na miano arcydzieła.
    
    
      
    
    
      Założenie tego rodzaju płyt jest zwykle proste. Jakiś wykonawca pragnie 
      złożyć hołd tym artystom, na jakich się wychował i jacy go inspirowali. 
      Na "Jukebox" - czyli, po naszemu, na "Szafie grającej" - Chan odwołuje 
      się do tak różnych wokalistów, jak Frank Sinatra, Bob Dylan, Janis 
      Joplin, Johnny Cash, Billie Holliday czy Joni Mitchell (na "bonusie" są 
      jeszcze covery m.in. Nicka Cave'a, grupy Moby Grape, Patsy Cline i 
      Roberty Flack). U Chan Marshall nigdy jednak nic nie jest proste. U niej 
      wszystkie te covery - nie tak jak na znakomitej większości podobnych 
      albumów - brzmią jak utwory z płyty autorskiej. To, co już osiem lat 
      temu ona pokazała, a mianowicie, że traktuje swych idoli z miłością, 
      lecz nie na kolanach, teraz doprowadziła do doskonałości. Z pewnością 
      Frank Sinatra byłby zaskoczony wersją "New York", która brzmi jak swamp 
      blues z głębokiego południa, a James Brown przecierałby sobie uszy, 
      słuchają swojej ballady "Lost Someone". Chan zna swoje strony silne i 
      słabe. Nigdy nie będzie w stanie zaśpiewać tak, jak Billie Holiday czy 
      Janis Joplin. Wszelkie próby zaśpiewania ich piosenek w stylu oryginałów 
      byłyby żałosne. Jednak też ma głos nie od parady i nie raz dowodzi, że 
      potrafi utwory tych wielkich pań (odpowiednio : "Don't Explain" i "Woman 
      Left Lonely") zaśpiewać po swojemu - także porywająco.
    
    
      
    
    
      Jest jednak jeszcze coś, na co słuchając tej płyty (w większości 
      nawiązującej do różnych konwencji bluesowych i soulowych) warto zwrócić 
      uwagę. Tym razem Chan ma własny, stały i znakomity zespół - Dirty Delta 
      Blues. A tworzą go, i tu uwaga: Jim White z Dirty Three, Gregg Forman z 
      Delta 72, Judah Bauer z Jon Spencer Blues Explosion oraz Eric Paparozzi 
      z Lizard Music. Nadto gościnnie pojawiają się Spooner Oldham (Neil 
      Young, Janis Joplin), Larry McDonald (Toots and The Maytalls, Taj 
      Mahal), Teenie Hodges (Al Green) i Matt Sweeney (Chavez). W takim 
      doborowym towarzystwie nie może powstać zła muzyka.
    
    
      
    
    
      I jeszcze jedna, a właściwie dwie sprawy. Na płycie jest jeden nowy 
      utwór oryginalny Cat Power, "Song To Bobby". Po drugie, jednak radzimy 
      zaopatrzyć się w egzemplarz z bonusowym dyskiem. Bez coverów 
      "Breathless" Nicka Cave'a i wręcz niesamowitego "Angelitos Negros" 
      Roberty Flack, nawiązującego do nurtu solea flamenco, "Jukebox" będzie 
      uboższy.