| |
| 1. Gitan | |
| 2. Que l'amour est violent | |
| 3. Demande au soleil | |
| 4. Seul | |
| 5. Sous le vent | |
| 6. Je n'attendais que vous | |
| 7. Criminel | |
| 8. Le calme plat | |
| 9. Au plaisir de ton corps | |
| 10. La moitié du ciel | |
| 11. Lis dans mes yeux | |
| 12. Jusqu'a me perdre | |
| 13. Gambler | |
| 14. L'adieu | |
Ten niespełna trzydziestoletni artysta z Quebecu swoją karierę zaczynał od szkolnej kapeli grającej "covery" Beatlesów. W 1995 roku Garou założył zespół The Untouchables zorientowany na rhythm'n'bluesa. Latem 1997 na jednym z występów The Untouchables pojawił się Luc Plamondon dzieki czemu Garou otrzymał propozycję roli Quasimodo w musicalu "Notre-Dame de Paris", a powodem nie był bynajmniej wygląd artysty, ale smutek zawarty w jego kompozycjach. Nad albumem "Seul" pracowały takie sławy jak Bryan Adams, Luc Plamondon czy Richard Cocciante. Celem Garou było zebranie na jednym krążku efektów pracy różnych kompozytorów, producentów i wszystkich otaczających go pomysłów w sposób umożliwiający stworzenie unikatowego dzieła, wyróżniającego się swoim eklektyzmem i wizyjnością.