Pod koniec lat 80. muzyka rockowa zdawała się rozpadać na dwie frakcje: melodyjny hard rock i thrash metal. Choć oba te obozy znajdowały się tak naprawdę na przeciwległych biegunach, fani każdego z nich doceniali i podziwiali estetykę nie tylko swoich faworytów. Po cięższej stronie zespoły takie jak Slayer, Megadeath i Metallica cieszyły się coraz większą popularnością i zaczęły wywierać wpływ na młodsze grupy, m. in. Sepultura, Prong, Pantera i Wrathchild America. Ten ostatni, działający na Wschodnim Wybrzeżu jako Wrathchild, wypracował sobie styl i poparcie, które doprowadziło w końcu do podpisania kontraktu z wytwórnią Atlantic. Debiutancki album powstał w Los Angeles pod kierunkiem producenta Marka Dearnleya, lecz plany jego wydania opóźniła interwencja brytyjskiego zespołu glam-metalowego działającego pod tą samą nazwą. W ostatniej chwili zespół przyjął nazwę Wrathchild America, co spowodowało spore zamieszanie podczas promocji albumu. Dziewięć zamieszczonych na nim utworów pasowało jednak idealnie do panujących trendów - były ciężkie, surowe i pełne eksplodującej energii. Warto zwrócić uwagę na arcyciekawy cover "Time" z repertuaru Pink Floyd.