Muzyczna paleta Mostly Autumn jest niezwykle bogata i zróżnicowana; na bazie inspiracji odnalezionych w złotym wieku rocka, zespół stworzył unikatowe brzmienie, które łączy esencję tamtych czasów i śmiało zagląda w przyszłość. Na swoim najnowszym albumie zmierzył się z ponurym konceptem zabójcy zmuszonego poczuć pełny ciężar wszystkiego, co odbiera, gdy na moment zatrzymuje się czas… Album powstał w Fairview Studios pod opieką Johna Spence'a i Bryana Josha, który całość wyprodukował.

Mostly Autumn rozpoczęli działalność w 1996r. i szybko zyskali sławę dzięki niepowtarzalnym koncertom. Szesnaście lat temu nagrali pierwszy album i od tamtej pory mogą liczyć na wiernych i lojalnych fanów, wśród których znaleźli się Steve Hackett, zmarli niedawno Richard Wright i Jon Lord oraz Bob Harris z BBC. Zespół towarzyszył też w trasach koncertowych Blackmore's Night, Uriah Heep i Jethro Tull oraz był specjalnym gościem Bryana Adams podczas koncertu na Murrayfield Stadium. Bryan Josh jest niezwykle utalentowanym gitarzystą, który potrafi grać z prawdziwym feelingiem i wzbogacać każdy utwór. Jego wysoko szybująca gitara, zawsze pełna emocji przywołuje wspomnienia złotej ery herosów tego instrumentu takich jak David Gilmour, lecz zawsze pozostawia pewien niedosyt i sprawia, że ma się ochotę słuchać jeszcze i jeszcze. Wokalistka Olivia Sparnenn to ogromny talent, a skala jej głosu jest rzeczywiście imponująca. Czarujący na klawiszach Iain Jennings oraz znakomita sekcja rytmiczna w składzie: Andy Smith (bas), Alex Cromarty (perkusja) i Liam Davidson (gitara rytmiczna) dopełniają całości i sprawiają, że Mostly Autumn zachwyca i przywołuje wspomnienia prawdziwej muzyki.