Historia bossa novy rozpoczęła się pod koniec lat 50. ubiegłego wieku, w okresie demokratycznej wolności i rozwoju gospodarczego w Brazylii. Głównymi przedstawicielami tego gatunku muzyki byli Antonio Carlos Jobim, poeta Vinicius de Moraes oraz gitarzysta i wokalista Joao Gilberto. Trzy nagrane w latach 1959-61 przez tego ostatniego albumy stały się stylistyczną podstawą bossa novy.

Na albumie znalazły się fragmenty tych trzech płyt, utwory w wykonaniu Elis Reginy, pierwszej brazylijskiej wokalistki, pierwsze nagrania geniusza gitary Baden Powella oraz sporo perełek autorstwa Antonia Carlosa Jobima w interpretacji najsłynniejszych wykonawców tamtych czasów.