| 1. Mammon |  | 
    
    | 2. Klub M |  | 
    
    | 3. Insomnie |  | 
    
    | 4. Po drugiej stronie lustra |  | 
    
    | 5. Absinth |  | 
    
    | 6. Sarita |  | 
    
    | 7. Niepamięć |  | 
    
    | 8. Amstetten |  | 
    
    | 9. Mój własny zdrajca |  | 
    
    | 10. Armia cieni |  | 
    
    | 11. Miasto gniewu |  | 
    
    | 12. Odium |  | 
    
    | 13. Ostatnie zaćmienie |  | 
    
    
  
            
           
          
          
          
            
      Trzeci album radomskiej grupy zawiera trzynaście utworów utrzymanych w 
      rockowo-elektronicznych klimatach. Wokalista Grzegorz "Kulawik" 
      Kowalczyk tak tłumaczy tajemniczy tytuł płyty: "Sarita to imię
    
    
      13-letniej dziewczynki, która mieszkała w Indiach. Mówię w czasie 
      przeszłym, bo niestety nie ma jej już z nami. Sarita to symbol tego jak 
      okrutni mogą być ludzie w pogoni za kasą... Sarita z racji swojego 
      skrajnego ubóstwa nie miała szans na normalną opiekę w momencie, gdy 
      była jej najbardziej potrzebna. Zmarła na skutek testowania na niej 
      eksperymentalnych leków - tak jak tysiące innych ludzi w Indiach, gdzie 
      wielkie koncerny zrobiły sobie »pole badań«. Sarita to samotny krzyk 
      sprzeciwu w oceanie pełnym bezdusznych i bezsumiennych »rekinów«".