| 1. Venus In Furs - The Velvet Underground |  | 
    
    | 2. I Wanna Be Your Dog - The Stooges |  | 
    
    | 3. In Excelsis Deo / Gloria - Patti Smith |  | 
    
    | 4. Afraid - Nico |  | 
    
    | 5. Pablo Picasso - The Modern Lovers |  | 
    
    | 6. Who Is That Saving Me - Harry Toledo & The Rockets |  | 
    
    | 7. Re-Bop - Marie Et Les Garažons |  | 
    
    | 8. Disco Clone - Cristina |  | 
    
    | 9. Italian Sea - Chunky, Novi & Ernie |  | 
    
    | 10. No King - Ventilator |  | 
    
    | 11. Sex Master - Squeeze |  | 
    
    | 12. Take Your Place - Alejandro Escovedo |  | 
    
    | 13. Kuff Dam - Happy Mondays |  | 
    
    | 14. Runaway Child (Minors Beware) - The Necessaries |  | 
    
    | 15. Omnes Gentes Plaudite (The Drinking Song) - Mediaeval Baebes |  | 
    
    | 16. Needles For Teeth - The Jesus Lizard |  | 
    
    | 17. Scorch - Goya Dress |  | 
    
    | 18. Dallas - Lio |  | 
    
    | 19. Tearing Apart - Siouxsie & The Banshees |  | 
    
    | 20. Spinning Away - Eno / Cale |  | 
    
    
  
            
           
          
          
          
            
      Kompilacja utworów, które koncentrują się na Johnie Cale'u jako 
      producencie. Zbiór obejmujący 40 lat zawiera wszystko, począwszy od 
      proto-punka The Stooges i The Modern Lovers po księżniczkę euro-popu Lio 
      i no-wave Cristinę. Wydawnictwu towarzyszy stylowa 28-stronicowa 
      książeczka, w której zamieszczono esej ze specjalnie zamówionymi 
      wspomnieniami kilku wykonawców, których można usłyszeć na albumie. 
    
    
      
    
    
      Kariera Johna Cale'a ma niejedno oblicze. Po odejściu z The Velvet 
      Underground w 1968r. nagrał ponad 20 bardzo różnych albumów solowych: od 
      minimalizmu poprzez oparty na brzmieniu gitar rock po imponujące 
      rozmachem kompozycje orkiestrowe. Jest też niestrudzony jako wykonawca. 
      Jako multiinstrumentalista, który uwielbia muzyczną współpracę, 
      przyczynił się do powstania nagrań takich wykonawców jak William 
      Burroughs, Nick Drake, LCD Soundsystem, La Monte Young. Napisał też 
      muzykę do kilku baletów, operę i zilustrował muzycznie wiele filmów. W 
      2010r. został uhonorowany przez królową Elżbietę I Orderem Imperium 
      Brytyjskiego. Po ceremonii wręczenia w Pałacu Buckingham powiedział: 
      "Ktoś doszedł do wniosku, że zrobiłeś coś dobrze, teraz ty musisz 
      odkryć, co to takiego było".
    
    
      
    
    
      Słynie też z niekonwencjonalnych metod pracy. W autobiografii napisał: 
      "Jako producent musisz być katalizatorem, wspólnikiem, 
      współkonspiratorem. Czasami musisz doprowadzić do konfliktu. Ja zawsze 
      próbuję podejść do tego w następujący sposób: Co w takiej sytuacji 
      zrobiłby mistrz Zen? Nie chodzi o to, by udzielić artyście odpowiedzi na 
      wszystkie pytania, lecz zasugerować rozwiązanie przy pomocy innych 
      środków. Bardzo lubię produkować innych artystów. Uwielbiam pomagać 
      innym osiągać ich cele. Musisz być wierny swoim zasadom. Praca z jakimś 
      artystą może okazać się dla mnie bardzo dochodowa, ale jeśli nie podoba 
      mi się to, co on robi, odpuszczam. Inaczej traci się wiarygodność".