| 1. Quand On N'a Que L'amour (Variety Show 36 Chandelles) 2:45 | |
| 2. Pardons 2:22 | |
| 3. Le Bourrée Du Célibataire 2:27 | |
| 4. J'en Appelle 2:48 | |
| 5. Heureux 2:54 | |
| 6. Dors Ma Mie 3:48 | |
| 7. Demain I'on Se Marie (La Chanson Des Fiances) 2:36 | |
| 8. Au Printemps 2:43 | |
| 9. Je Ne Sais Pas 3:12 | |
| 10. La Lumiere Jaillira 3:02 | |
| 11. L'homme Dans La Cite 2:27 | |
| 12. Le Colonel 3:15 | |
| 13. Litanies Pour Un Retour 2:13 | |
| 14. Voici 2:48 | |
| 15. Voir 2:23 | |
| 16. L'aventure 2:39 | |
| 17. Ne Me Quitte Pas 3:52 | |
| 18. La Tendresse 2:39 | |
| 19. La Mort 2:53 | |
| 20. La Valse A Mille Temps 3:52 | |
| 21. Les Flamandes 2:38 | |
| 22. Isabelle 3:14 | |
| 23. La Colombe 3:03 | |
| 24. Seul 3:31 | |
| 25. Je T'aime 2:22 | |
| 26. Ne Me Quitte Pas (Music-Hall Parade) 3:54 | |
| 27. Les Flamandes (Music-Hall Parade) 2:24 | |
Jacques Brel to bez wątpienia najbardziej dramatyczny wokalista i autor
w historii muzyki popularnej. Publiczność nie tylko we Francji i jego
ojczystej Belgii słuchała jak zaczarowana jego głębokich, mrocznych
tekstów, które zmieniały pogląd na to, o czym powinna opowiadać piosenka.
Angielskie tłumaczenia takich piosenek jak "If You Go Away" i "Seasons
In The Sun" sprzedały się w milionach egzemplarzy, a wykonywali je
niemal wszyscy od Franka Sinatry i Davida Bowie przez Dusty Springfield,
Marka Almonda i Stinga.
Na płycie usłyszeć można 27 najpopularniejszych utworów artysty, w tym
oczywiście pierwsze nagranie "Ne Me Quitte Pas (If You Go Away)".
