Steve
Hogarth
- voice Steve Rothery - guitars Mark Kelly -
keyboards Peter Trewavas - bass Ian Mosley - drums &
percussion
Klienci, którzy kupili ten artykuł, wybrali też:
MARILLION
Happiness Is The Road Volume 2: The Hard Shoulder
KING CRIMSON
In The Court Of The Crimson King (30th Anniversary Edition)
RIVERSIDE
Anno Domini High Definition (CD+DVD limited edition) (digipak)
RIVERSIDE
Out Of Myself
MARILLION
Sounds That Can't Be Made
AIRBAG
All Rights Removed
AIRBAG
Identity
WILSON, STEVEN (PORCUPINE TREE)
Hand. Cannot. Erase. (digipak)
RAIN
Cerulean Blue (gatefold cardboard sleeve)
QUIDAM
Saiko (deluxe digibook limited edition)
RIVERSIDE
Second Life Syndrome
HOGARTH, STEVE
Not The Weapon But The Hand (digibook)
BLACKFIELD
V (digipak)
RIVERSIDE
Shrine Of New Generation Slaves (2CD mediabook)
RIVERSIDE
Voices In My Head
Płyta "Happiness Is The Road Vol.One Essence" to pierwsza część
najnowszej muzycznej podróży jaką grupa Marillion przygotowała dla
swoich fanów. To także 15. studyjny album zespołu wydany w 30. rocznicę
postania grupy.
Na najnowszej płycie, niezwykle bogatej muzycznie znaleźć można zarówno
klasyczne rockowo-orkiestrowe brzmienia jak i elementy muzyki pop, dub,
soul, inspirowane takimi artystami jak The Beach Boys, Marvin Gaye,
Interpol, The Doors, Traffic, Pink Floyd czy David Bowie.
Album niesie ze sobą niesamowity ładunek energii i emocji jaki zawsze
towarzyszył wszystkim płytą zespołu Marillion.
Całość to doskonale skomponowana, zagrana i nagrana produkcja na
najwyższym światowym poziomie.
RECENZJE
Moja recenzja subiektywna Jestem oczarowany nowym Albumumem Marillion!
Jest po prostu Znakomity. Moim zdaniem jest dużo lepszy od poprzedniego.
Życze żeby się wszystkim podobał!
Płyta świetna. Inna niż poprzednie. Oczarowuje. Nie wolno jej oceniać po
jednym przesłuchaniu! Płyta z każdym kolejnym przesłuchaniem jest lepsza
- zupełnie jak dobre wino:) Polecam.
"Essence" to kolejny po Brave z 1994 album koncepcyjny brytyjskiej grupy
Marillion. To takze pierwsza czesc 15. studyjnego albumu Marillion
wydanany w 30 lat po powstaniu zespolu. Zaskakujace jest jak bardzo
kreatywna jest ta grupa muzykow. "Essence" to zbior utworow, ktore
wymagaja glebokiego skupienia. Jest to niezwykle swieza i piekna muzyka.
Tytulowy utwor zamykajacy volume 1 wzruszy kazdego wielbiciela pieknej
muzyki rockowej.
Dwie płyty "Essence" i "The Hard Shoulder" na taką okazję.... To
niesamowite, ale zespół Marillion po trzydziestu latach jest w niezwykle
wysokiej formie. Która z płyt jest lepsza? hm...trzeba mieć je obie nie
ma rady... i cieszmy się tym!!!
Po prostu czapki z głów. Panowie Steve and Steve oraz Mark, Peter i Ian
mają znowu coś do powiedzenia na scenie muzycznej. Po tej ostatniej
troszkę słabszej płycie znów wznoszą się na wyżyny. Niby wciąż ten sam
Marillion, wciąż te charakterystyczne brzmienia i piękny głos Steve'a,
ale za każdym razem jest to coś nowego. Jest niezwykle coś inspirującego
w takich koncept albumach a Marillion robi to doskonale. Gitara
Rothery'ego w niektórych momentach powala na kolana, Hogarth wibruje
swoim głosem jak potrafi najlepiej, klawisze z basem dają niesamowito
tło do tych pięknych melodii jakimi nas uraczyli. Ciekawostką jest
faktycznie inspiracja nagraniami znanych i legendarnych artystów. Myślę
że muzyka z obu płyt Essence i The Hard Shoulder obroni się sama i nie
wymaga ekstra komentarza. Te płyty trzeba mieć obowiązkowo na półce.
Nie chcę powtarzać pewnych sloganów, ale tu nie wypada wręcz tego nie
powiedzieć - muzyka przez duże "M" jak Marillion. Czasem tylko
zastanawiam się czemu Fish zrezygnował z takiego potencjału pomysłów
muzycznych, ale to chyba też ogromna zasługa Hogarta, który wniósł do
zespołu zupełnie inne walory instrumentalno-wokalne.
Pozdrawiam fanów. Do zobaczenia na koncertach w 2009.
Wszyscy tutaj się zachwycają, więc pozwolę sobie dorzucić łyżkę dziegciu
do beczki miodu. Ostatnie dzieło studyjne Marillion, czyli obie płyty
"Happiness is the Road" ("The Essence" i "The Hard Shoulder"), które
traktuję jako jedną całość, zupełnie nie przypadły mi do gustu. Są
stanowczo za bardzo stonowane i spokojne. Gdyby nie kilka żywszych
kawałków np. "Woke Up", to można by zasnąć słuchając tej muzyki. Nie
wiem, może zdecydował o tym wiek członków zespołu (panowie niestety
powoli zbliżają się do emerytury), że wolą oni spokojniejsze kawałki,
którym brakuje zadziorności. Marillion w swojej karierze z Hogarthem
jako wokalistą miał zdecydowanie lepsze płyty, choćby "Brave" czy
"Marbles".
Mam pretensję również do polskich dystrybutorów, którzy wyciągają od nas
kasę. W Polsce nie do kupienia jest wersja 2CD "Happiness is the Road"
(obie płyty razem w jednym pudełku). Jest to dużo tańsze wydanie, które
za granicą kosztuje dosłownie grosze.
![/ftp/7/219/[298459]_present.jpg](/ftp/7/219/[298459]_present.jpg)
